Kolejne wyzwanie alfabetyczne u MAVERIKI
H jak huśtawka
Jak widać frajdę można mieć ze wszystkiego. Huśtać też można się na wszystkim jeśli tylko mamy na to ochotę.
wyzwanie fotograficzne - huśtawka
Z doświadczenia w pracy wiem, że dzieci lubią proste zabawy. W czasach naszego dzieciństwa popularnością cieszyły się zwykłe gry zespołowe. Dziś jest podobnie i dotyczy to także moich lalek. Czasem rzeczy czy miejsca dla dorosłych w ogóle nie ciekawe dla dzieci stanowią miejsca magiczne i czarowne.
Jak widać frajdę można mieć ze wszystkiego. Huśtać też można się na wszystkim jeśli tylko mamy na to ochotę.
Jak widać frajdę można mieć ze wszystkiego. Huśtać też można się na wszystkim jeśli tylko mamy na to ochotę.
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Ale jest też tak że to co dzisiaj i zawsze dla dorosłych będzie miejscem czarownym w ogóle nie interesuje "współczesne" dzieci..... Pozdrawiam wieczne dziecko :)
OdpowiedzUsuńjest tak, że to co było frajdą dla dzieci dwadzieścia lat temu dla dzieci dziś frajdą być nie musi, bo czasy się zmieniły i to bardzo, ale to też zależy od dorosłych: jeśli zostawią dziecko same będzie siedzieć przed laptopem, jeśli zachęcą do zrobienia czegoś razem - zrobi to i może się okazać, że takie ponad czasowe zabawy dalej są fajne także dla współczesnych dzieci; ostatnio bawiłam się z przedszkolakami przez dwie godziny bez żadnych fajerwerków, multimediów itp; tylko w "chodzi lisek " "mam chusteczkę" "wróbelka Walerka" i fajnie czas zleciał, może właśnie dlatego, że wcześniej nie miały okazji się w to bawić i to było dla nich coś nowego :)
UsuńTwoje zdjęcie przypomniało mi horror z dzieciństwa. A właściwie był to horror dla osoby, która widziała moje popisy na łańcuchu barierki przy torach tramwajowych. Dziecięca bezmyślność otarła się o śmierć. Szczęściem, ktoś dorosły zauważył i interweniował.
OdpowiedzUsuńcałe szczęście że ktoś zareagował; niestety nieograniczona dziecięca fantazja bywa też nieodpowiedzialna
UsuńHuśtać się można na wszystkim! Pamiętam, jak za bąbla, huśtałam się na pasie z twardej gumy, który po krótkim czasie tak wrzynał mi się w uda, że miałam otarcia i czerwone ślady przez kilka dni.
OdpowiedzUsuńTak. Zdecydowanie było to magiczne miejsce... i z melancholią wracam do niego często pamięcią.
Święta prawda :) Pamiętam jak wyeksploatowany był nasz podwórkowy trzepak ;) Super pomysł :) Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńOj tak... też się tak huśtałam , pamiętam :) Pamiętam również swoje spotkanie z Matką Ziemią przy takiej okazji ...
OdpowiedzUsuńBardzo pomysłowo z tą huśtawką ;-)
OdpowiedzUsuńMy się zawsze huśtaliśmy na bramie...Ależ nas babcia za to goniła;) Zwłaszcza, że robiliśmy to w 7 z kuzynostwem. Ponoć łamały się od tego szczebelki. Ale brama jak stała tak stoi i szczebelka żadnego nie straciła:)
OdpowiedzUsuńA ja na gałęziach drzew:) - jak małpiszon:)
OdpowiedzUsuńJa się huśtałam na trzepaku i na drzewach :) choć lepsza we wspinaniu i łażeniu po drzewach była moja młodsza siostra :) Choć nie zapomnę jak się huśtałam na furtce w tę i tamtą stronę ... niestety kolega ją domknął i przytrzasnął mi palce ... do dziś mam pamiątkę ...
OdpowiedzUsuńŚwietny pomysł.
OdpowiedzUsuńŚwietny pomysł.
OdpowiedzUsuńhuśtawka pod samo niebo? całodobowo! choć przeskakiwanie przez siaty i płoty też było super...
OdpowiedzUsuń